บทความที่ได้รับความนิยม
-
พฤติกรรมของเสือโคร่ง พฤติกรรมในการกำหนดอาณาเขต เสือโคร่งจะทำการกำหนดอาณาเขตโดยการข่วนรอยไว้ตามต้นไม้ การพ่นน้ำปัสสาวะก็เป็นอีกวิธีหนึ่งเ...
-
ลักษณะที่บ่งบอกถึงสุขภาพกวางที่สมบูรณ์แข็งแรง สังเกตจากขนตามลำตัวมันเงา เรียบ ไม่กระด้างและตั้งชัน ดวงตาแจ่มใส จมูกชื้น มูลเป็นเม็ดไม่...
-
กระต่ายเป็นสัตว์สังคม ซึ่งตามปกติพวกมันจะตื่นตัวในเวลาเช้าและค่ำ นี่คือเวลาที่ดีที่สุดที่จะเล่นกับกระต่ายและให้อาหาร และจะชอบนอนในเวลาบ่ายๆ ...
-
แสดงความไม่คุ้นเคยกับที่แปลกถิ่น (Unfamiliar territory) แสดงอารมณ์ หรือ แสดงความตั้งใจ (Emotions and intention) หวาดกลัว (Fear) เมื่อแฮมส...
-
พฤติกรรมและภาษาผึ้ง พฤติกรรม คือการแสดงออกในลักษณะท่าทางเพื่อตอบสนองต่อสิ่งเร้า ผึ้งเป็นแมลงสังคมที่มี พฤติกรรมแดงออกมากกว่าแมลงอื่นๆ พฤต...
-
อาหารและการให้อาหาร ความสมบูรณ์ของสุกรหย่านมมักขึ้นกับน้ำหนักหย่านม แนะนำว่าลูกสุกรหย่านมที่อายุ 20 วัน ควรมีน้ำหนักตัว ไม่ต่ำกว่า 5...
-
" นกกระตั้ว " มีชื่อเป็นภาษามาเลเซียว่า " Cockatoo " แปลว่า พ่อเฒ่า หรือ คีมเหล็ก เนื่องจากความคมกริบของจะงอยปากของเจ้า...
-
นกเงือกเป็นสัตว์ประเภทหนึ่งที่ว่ากันว่าซื่อสัตย์ต่อคู่รักของตนเองมากที่สุด ถ้าตัวใดตัวหนึ่งหายไป ตัวที่เหลือจะฆ่าตัวตายตามไปด้วยนั้น คุณคิ...
-
พฤติกรรมการกินในแฮมสเตอร์แคระ (สื่อรักสัตว์เลี้ยง) โดย จ๋า พรรณพงา คอลัมน์ สัตว์เลี้ยงกระเป๋า ลีลาอันน่าประทับใจอีกอย่างที่ทำ...
-
ปัจจุบันมีสัตว์จากท้องทะเลมากมายถูกนำขึ้นมาชื่นชมความสวยงามในตู้กระจกใส และหนึ่งในบัญชีสัตว์ทะเลยอดฮิตนั้นก็มีเจ้าปลารูปร่างแปลกประหลาดอย่าง...
วันพฤหัสบดีที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2555
พฤติกรรมและภาษาผึ้ง
พฤติกรรมและภาษาผึ้ง
- พฤติกรรม คือการแสดงออกในลักษณะท่าทางเพื่อตอบสนองต่อสิ่งเร้า ผึ้งเป็นแมลงสังคมที่มี พฤติกรรมแดงออกมากกว่าแมลงอื่นๆ พฤติกรรมเหล่านี้ได้แก่ ภาษาผึ้ง การผสมพันธุ์ การวางไข่ และการแยกรัง เป็นต้น
- ภาษาผึ้ง เป็นภาษาใบ้ชนิดหนึ่งเป็นอาการที่แสดงออกของผึ้งเพื่อใช้บอกแหล่งอาหารใช้สมาชิกใน รังทราบและพากันบินไปหาอาหารนั้นทันทีภาษาผึ้งเป็นภาษาที่น่าสนใจและน่าแปลกประประหลาด
- “อะไรกันผึ้งเป็นแมลงตัวเล็กๆ มีภาษาด้วยหรือ” คำถามนี้ได้นำไปสู่การค้นพบโดย ศาสตร์ตราจารย์ คาร์ล ฟอนฟริช แห่งประเทศเยอรมันนี ผู้ได้เฝ้าดูผึ้งตัวน้อยๆ บอกภาษากันด้วยการเต้นรำโดยศึกษาเรื่องนี้อยู่นานถึง 40 ปี จึงสรุปและอธิบาย แง่มุมต่างๆ ของภาษาผึ้งได้อย่างละเอียด ผลงานของเขาได้รับรางวัลสูงสุด คือ รางวัลโนเบลในปี พ.ศ.2516
- การเต้นรำบอกแหล่งอาหารของผึ้งมีอยู่ 2 แบบ คือ การเต้นรำแบบวงกลม
- การเต้นแบบส่ายท้อง (tail wagging dance) ผึ้งงานสำรวจที่พบแหล่ง อาหารไกลกว่า 100 เมตร จะบินกลับรังและเริ่มเต้นแบบส่ายท้องบนผนังรวง ทันที ลักษณะการเต้นแบบนี้ ท้องจะส่ายไปมาโดยผึ้งจะวิ่งเป็นเส้นตรงขึ้นก่อน แล้วหมุนวนรอบซ้ายและขวารอบละครึ่งวงกลม ทำองศาบนเส้นแบ่งครึ่งวงกลม กับแนวดิ่งของฐานรังนี้เอง จะบอกทิศทางระหว่างแหล่งอาหาร ที่ตั้งของรังและ ดวงอาทิตย์ ผึ้งสำรวจจะเต้นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก จำนวนรอบและระยะเวลาในการเต้น จะเป็นตัวกำหนดระยะทางของแหล่งอาหารกับที่ตั้งของรังผึ้ง ผึ้งสำรวจจะย้ายตำแหน่ง การเต้นไปยังที่ต่างๆ บนรวงรังให้สมาชิกภายในรังทราบมากที่สุดแล้วจะหยุดเต้น ผึ้งงานที่ตอมอยู่รอบๆ จะพากันบินไปสู่แหล่งอาหารนั้นทันที
- ความรุนแรงของการเต้น เป็นสิ่งบ่งบอกความอุดมสมบูรณ์ของแหล่งอาหาร จำนวนรอบของงการเต้นบอกระยะทางของแหล่งอาหารผึ้งงานจะสังเกตลักษณะของ กลิ้นและชนิดของดออกไม้ได้จากเกสรที่ติดมาบน ตัวผึ้งสำรวจเช่นเดียวกับการเต้นแบบวงกลม
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)